این کتاب‌ها کتاب‌های عجیبی هستند و اغلب از طرف خانواده‌ها نادیده گرفته می‌شوند. قصه دربارۀ مهاجرت اجباری است. «جهانگرد»ی در کتاب یعنی از خانه‌ات آواره شوی و مجبور شوی همه‌چیز را ترک کنی. هیچ‌وقت در قصه به کلمۀ مهاجرت یا پناهندگی اشاره نمی‌شود اما از دل تصاویر است که کشف می‌کنیم این «جهانگرد»ی چه معنایی دارد. 
بی‌شک قصه تلخ است اما واقعیت هم هست. روایت و صحبت با بچه‌ها از چنین موضوعاتی از نظر من بد نیست و این کتاب کمک می‌کند تا ببیند آدم‌های دیگری که شاید در کنارشان زندگی می‌کنند (مخصوصاً تهران که افغانی‌های زیادی دارد) چطور به اینجا آمدند و بیگانه‌هراسی را کمتر کند. البته شاید. 
خیلی مهم است که وقت خواندن کتاب با بچه‌ها حرف بزنیم و کتاب تبدیل به موضوعی برای گفت‌وگو شود چون کتاب‌هایی شبیه این فقط برای قصه گفتن نیستند و محملی هستند برای فکر کردن و دیدن موضوعاتی که شاید کمتر سراغشان می‌رویم چون نمی‌خواهیم دنیای کودکان‌مان را خراب کنیم.