جکلین هاریمن نویسنده بلژیکی در زمان منی که هرگز مردان را نشناختم ما را به دنیایی تاریک و وهم آلود می کشاند دنیایی که در آن امید و نومیدی عشق و نفرت در هم تنیده شده اند.

این رمان فراتر از یک داستان علمی تخیلی کاوشی عمیق در روان انسان تأثیر انزوا بر هویت و قدرت امید در تاریک ترین لحظات است. داستان در آینده ای نامعلوم و در جهانی ویران شده می گذرد. گروهی از زنان که سالها در اسارت و انزوا به سر برده اند ناگهان فرصتی برای فرار پیدا میکنند