کتاب حاضر ترجمه ای است از اشعار شاعری به نام "رابرت بلای". رابرت بلای، شاعر، مترجم، نویسنده، منتقد و اندیشمندی صاحب نظر است. وی نماد هنرمندی بسیار مدرن و در عین حال مبارز و روشنگر است. او در جنگ ویتنام علم اعتراض و حرکت ضد جنگ را بردوش می گیرد و در حمله ی اخیر آمریکا به عراق و اشغال آن سرزمین، اشعاری در تقبیح و محکوم کردن این جنگ و تجاوز می سراید. رابرت بلای با شعر و ادبیات ایران و هنر و خاور دور آشنا است، مولوی و خیام و حافظ را به خوبی می شناسد و در آثار خود از آن ها تاثیر گرفته است. شعرهای وی بیش تر کوتاه، ساده و ژرف، با نگرشی موشکافانه و حساس به هستی و تصویرها ملموس، اما با جوهره ای عمیقا سورئال، گاه یادآور هایکوهای ژاپنی، اما بالاتر از هرچیز، برخوردار از بینش و منشی به شدت خام گونه است. عنوان های برخی از شعرهای کتاب بدین قرار است: شب، پاییز منزوی، تخته های قدیمی، خواندن به دورها، شعر در سه پاره، بیدار شو از خواب، شعر عشق، اولین بارش برف، یک روز صبح، شعر زمستانی، وسط اقیانوس، شعر خواب، توفان، دریای سرخ، سپاس معلمان قدیم، نقطه ی زرد، آن چه  عینا گفت و دیدار از جزیره ی شنی. در پایان کتاب زندگی نامه ای کوتاه و مصاحبه ی بلند در یازده باب آورده شده است.