غربت کلمه ی عجیبی است، به محض به زبان آوردن، طعم گس آن را در دهانمان حس می کنیم. انگار سنگ نمکی را روی زبانت گذاشته ای که به این راحتی ها آب نمی شو. دل شوره ای که قابل بیان نیست. اگر بگویند تعریف اش کن، قادر به بازگویی آن نخواهی بود. همیشه چیزی ناقص می ماند و نمی توانی تمام اش کنی ...