کمدیا دلآرته ی روسی ...؟

طنزآوران جهان نمایش شماره ۱۹ اختصاص داره به دو کمدی روسی که توسط یکی از بزرگترین نویسنده های روسیه و جهان نوشته شده. 

مجموعه طنزآوران جهان نمایش که به همت داریوش مودبیان و نشر گویا درحال انتشاره،  یکی از بهترین کارهایی بوده که تا به امروز در زمینه هنرهای نمایشی انجام شده. 
این مجموعه در هر شماره به یک یا دو درام نویس که در ژانر کمدی برای تئاتر نمایشنامه نوشتند ، اختصاص داره. 

دفتر شماره ۱۸ و ۱۹ مختص به گوگول ، نویسنده بزرگ روسیه ست. 

در این مجموعه ما با دو نمایشنامه از گوگول سر و کار داریم. 

گوگول ، نیازی به معرفی نداره.  طبیعتا هر عاشق ادبیاتی باید سری به ادبیات روسیه زده باشه و خب ادبیات روسیه هم از " زیر شنل گوگول " در اومده. 

قلم گوگول در زمینه ادبیات بی نظیره. شنل ، نفوس مرده ، پرتره و... از بهترین آثار داستانی ادبیات جهان هستند که با خوندن شون می تونید اوج لذت از مواجهه با یک اثر هنری رو تجربه کنید. 
گوگول در طول زندگی خودش کشورهای زیادی رو دیده و طبیعتا این دیده ها بر روی آثاری که نوشته هم تاثیرات زیادی گذاشته. 

روس ها خیلی اهل نمایشنامه نویسی نیستند و واقعا به نظرم جز چند مورد انگشت شمار ، اگر بقیه آثار نمایشی مثل یک ماه در دهکده یا تراژدی های کوچک ، اسم پوشکین و تورگنیف روشون نبود شاید تا به امروز اثری ازشون باقی نمونده بود. روس ها رو بیشتر باید با رمان ها و داستان کوتاه ها و نقدهاشون شناخت.  

اما گوگول تئاتری ترین نویسنده روسیه ست و نمایشنامه هاش هم بعد از نمایشنامه های چخوف ، بهترین آثار نمایشی روسیه هستند. از کمدی بازرس گرفته تا این دو کمدی ای که در این دفتر اومده. 

نمایشنامه اول به اسم عروسی ، خیلی منو یاد آثار کمدیا دلآرته و مخصوصا کمدی های ایتالیایی ای که کارلو گولدونی نوشته میندازه.  مطمئنم گوگول اون آثار رو خونده و این نمایشنامه رو تحت تاثیر اون آثار نوشته .
داستان چند خواستگار که به دنبال ازدواج با یک دختر مجرد و پولدارن. همین موضوع تقریبا توی اکثر آثار کمدیا دلآرته ایتالیایی تکرار شده. 
نمایشنامه عروسی خیلی اثر قوی ای نیست اما از طنز و کمدی موقعیت خوبی برخورداره و لحظات جالب و فانی رو خلق میکنه.

نمایشنامه بعدی تحت عنوان " قماربازان " داستان چند کلاهبرداره که از طریق قمار و بازی ورق ، کلاه افراد پولدار رو برمیدارن...
این اثر هم خیلی حال و هوای روسی رو نداره ولی پایان جالب و خوبی داره و از نمایشنامه عروسی بهتره .

گوگول سه نمایشنامه کوتاه هم نوشته که ازشون اثری نیست . در کل با خوندن ۳ اثر بلند گوگول ( بازرس ، عروسی و قماربازان ) ، بازرس رو کار قوی تری دیدم و اون روح روسی معروف اونجا بیشتر نمود پیدا کرده .

ترجمه هم علیرغم اینکه از فرانسه به فارسی ترجمه شده ، ترجمه روون و خوبیه.

توصیه می کنم گوگول رو حتما بخونید و از قلم سحرآمیزش لذت ببرید.