کتاب وجود و زمان اثر اصلی مارتین هیدگر است . هیدگر خود را ناگزیر می دهید برای بیان ژرفای طرح پرسش هستی شناسانه بنیادینش به زبانی فراخور سخن بگوید. سهمی از جاذبه وجود و زمان مرهون همین زبان است. اما زبان خاص هیدگر خود مایه دشواری قابل توجهی برای فهم او است. از این رو این متن به غایت نیازمند شرح است. شرح پیش رو به بند بند متن هیدگز می پردازد و بدین ترتیب خوانده را در فهم عبارات اصلی متن یاری می رساند . در عین حال این شرح گام های استدلال هیدگر  را بازسازی میکند و با ارجاع مکرر به بخش های گوناگون متن وجود و زمان می کوشد تا ترسیمی از کل بنای اندیشه او را در این کتاب به دست دهد.