من به نیت خواندن یک کتاب عرفانی به سراغ این کتاب رفتم و منتظر دریافت نکات نابی در باب عرفان عطار و همچنین ادبیات عرفانی و ظرافت های ادبی و زبانی بودم.
اما چیزی که با اون مواجه شدم معمولی ترین و ساده ترین نکات ِ اخلاقی و دینی بود که با استناد به ابیات عطار مطرح شده بودند. درواقع بیشتر شبیه به جمع اوری مجموعه ای از وعظ های اخلاقی و دینی از اشعار عطار بود.
من نهایتا میتونم بگم با یک عبارت و مطلب از کتاب بود که احساس کردم چیز تازه ای آموختم و باقی مطالب تماما تکراری و معمولی بودن.