از کتاب‌هایی که تا الآن توی تابستون خونده‌م. برای معرّفیش به نوشتهٔ پُشتِ جلد بسنده می‌کنم:
بصیرت تاریخی نام مجموعه‌ای از نوشتارها و گفتارهایی است که محدودهٔ زمانی پنج قرن اخیر تاریخ معاصر ایران را دربرمی‌گیرد و از عصر صفویّه تا انقلاب اسلامی را شامل می‌شود. این کتاب ماحَصَل مباحث در حوزهٔ تاریخ تحلیلی و اندیشهٔ سیاسی است که به‌نحوی به سنّت و تجدّد می‌پردازد و با عبور از تحوّلات تاریخی، جنبش‌های اسلامی، ورود غرب به ایران، توجّه به نقش مرجعیّت و اجتهاد و هویّت ملّی، به‌خصوص در عهد صفویّان و مشروطیّت را بررسی می‌کند. حاصل این رفت‌وبرگشت بین تحوّلات تاریخی و اندیشهٔ تاریخی، اجتماعی و سیاسی، سرنخ‌هایی را برای شناخت تاریخ معاص  به‌دست می‌دهد که متضمّنِ «بصیرت تاریخی» است.