شگفت انگیز!
شگفت انگیز!
شگفت انگیز!

وقتی داشتم "شگفتی" را می خواندم به این فکر می کردم که تاثیر گذارترین داستان های زندگی ام را در کودکی و نوجوانی خوانده ام؛ کتاب هایی که با آنها گریسته ام، خندیده ام و از آنها آموخته ام. حقیقتاً کتاب های کودک و نوجوان جادویی اند. "شگفتی" یکی از بی نظیرترین کتاب هایی بود که خوانده بودم، نه فقط به خاطر داستان و سبک متفاوتش. البته که سبک متفاوتش واقعا به نظرم عالی بود. داستان از زبان بچه های زیادی بود که درگیر زندگی آگوست شده بودند و خیلی جالب بود که احساسات و تفکرات آدم های مختلف درباره ی داستان ثابتی را می خواندی، باعث می شد بفهمی که آدم ها در شرایط ثابت چه عکس العمل های متفاوتی خواهند داشت و دلیل این تفاوت در واقع چیست.
آنچه در نهایت در زندگی اهمیت دارد، کشف واقعیت های فرازمینی و غیرقابل دسترس و دشوار نیست، آنچه حقیقتا ما را خوشبخت می کند، خانواده، دوستان واقعی و افرادی است که کنارشان احساس امنیت می کنیم و ما را، خود حقیقی ما را برای آنچه واقعا هستیم، همان طور که هستیم می پذیرند و دوستمان دارند.