کتاب فرایندشناسی حکمت - نقد و نظرات دربارۀ کتاب فرایندشناسی حکمت

عالم هستی تماماً مظهر و جلوه اسماء الهی است که به واسطه رحمت عامه خداوند، هستی یافته است و به واسطه آن هستی خود را تداوم می بخشد. با این توضیح روشن می شود که غایت ارسال رسولان الهی از جانب خداوند نیز چیزی جز این نبود که انسان ها تمامی پدیده ها و وقایع بیرونی و درونی خود را آیات و نشانه های آفاقی و انفسی دیده و به این ترتیب با برپا داشتن نظام قسط و میزان که بر محور علم و عقل برپا می شود و تجلی حقیقی اسماء الهی شوند. در این میان و برای رسیدن به این مقام، قران جایگاه ویژه ای دارد. کتاب حاضر سعی دارد تا گامی در راستای تولید و تبیین علم مبتنی بر قرآن و سیره و روایات اهل بیت بر دارد. بر این اساس نخست پژوهش های گسترده و جامعی در خصوص مبانی و روش های تدبر در قرآن و برداشت از آیات و روایات صورت گرفته از محورهای اصلی تولید علم شناخته و در ادامه به بررسی و تبیین زیرمجموعه های هر یک از این محورها پرداخته شده است.

بعضی کتاب ها هستند که وقتی خوانده شوند، همه چیز غیر از قرآن و کلام اهل بیت علیهم السلام از چشمت می افتند و رنگ می بازند. فرآیند شناسی حکمت که تجربه شیرین تألیفش در همراهی با استاد احمدرضا اخوت و برادر عزیزم هانی چیت چیان از یاد نمی رود، از آن جمله کتاب هاست. حکمت در این کتاب بر اساس عرف قرآن تعریف شده نه آن چیزی که ما انتظار داریم. یکجا به حیات طیبه و دین ارتباط پیدا می کند یکجا به بلوغ و یکجا به احکام و تفصیل. در این کتاب جای آدم علیه السلام و انبیای اولوالعزم در زندگی ما معلوم شده است. در این کتاب تمام ساعات روز از صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشا، به عنوان یک الگوی طراحی برای زندگی معرفی شده اند. در این کتاب یاد می گیریم که بررسی یک حقیقت می تواند در مراتب ثبوت و اثبات و ظهور و بروز و عصاره و کارکرد(ابراز)تحلیل و تعریف شوند.