رویدادنامه موسوم به خوزستان یکی از متون بسیار مهم برای شناخت تاریخ اواخر دوره ساسانی است که به سریانی نوشته شده است. اهمیت این متن از آنجاست که بر خلاف متون عربی و پارسی که از دید فاتحان و چند قرن بعد از فروپاشی ساسانیان درباره اواخر دوره ساسانی و شکست ساسانیان نوشته شده اند، این متن دیدی متفاوت (از نگاه مسیحیان منطقه) واز نظر زمانی نزدیک تر به پایان دوران ساسانیان دارد. شروع وقایع این متن از سال 589 میلادی نشان دهنده چگونگی مشکلات سلسله ساسانی در پایان این دوران است و اینکه چگونه مسلمانان توانستند غرب این امپراتوری را در دست گیرند. دکتر خداداد رضاخانی و سجاد امیری به جای ترجمه از زبان های اروپایی، این متن سریانی مهم را از زبان اصلی به پارسی ترجمه کرده اند و این خود برای مطالعات ایران شناسی در داخل کشور حائز اهمیت بسیار است. از این نظر این ترجمه راه جدیدی را در تحقیق و ترجمه متون باستانی در ایران باز کرده و تأکید می کند که از این پس محققان و مترجمان این دوره باید با متون اصلی سروکار داشته باشند و به این سبک متون باستانی را از زبان اصلی به پارسی برگردانند.