زندگی تو سکوت سخته؛ مخصوصا وقتی تمایل به مرگ دیگری اساس و شالوده این سکوت باشه.
یه طور جنگ؛ یه طور کینه؛ یه بازی چندش آور برای در آوردن حرص طرف مقابل. اصلا واقعا تصورش هم حالم رو به هم می زنه(واقعا).
موندن کنار یه آدم برای بازی کردن و حوصله سر نرفتن از باقی زندگی نکبت بارت چندش آور ترین راه گذران زندگیه و آدمی که این طوری بخواد سالای آخرشو بگذرونه آدم حقیرالذاتیه.