جزئیات فعالیت

      تاریخ نگاری زندگی فردوسی و شاهنامه:
۳۲۹ ه‍.ق : تولد
۳۴۶ ه‍.ق : نگارش شاهنامه به صورت منثور 
۳۵۹ ه‍.ق : شروع به نظم درآوردن شاهنامه
۳۸۴ ه‍.ق : تدوین نخستین شاهنامه 
۴۰۰ ه‍.ق : تدوین نهایی انجام شد
۴۱۱ یا ۴۱۶ ه‍.ق : وفات

شاهنامه که در ابتدا به شکل منثور بود توسط شاعری به نام دقیقی به نظم درآمد اما در میانه کار از دنیا رفت و فردوسی شروع به کارِ پایان نیافته او کرد. 

ابومنصور محمد بن عبدالرزاق کسی بود که همت کرد و شاهنامه را جمع‌آوری کرد فرزند او جوانمردی بود که به پشتیبانی مالی فردوسی پرداخت و همین سبب شد تا او در فراغت به تدوین شاهنامه بپردازد. اما در این میانه، او پس از فوت پدر، تبعید و در زندان سرنوشت نامعلومی پیدا کرد و فردوسی دچار مضیقه مالی شده و باغ و ملکش نیز در اثر برف و تگرگ خاصیت کشاورزی خود را از دست داد و به همین سبب، او تا پایان عمر در تنگدستی به سر ببرد.

فردوسی به پیشنهاد همان جوانمرد تصمیم گرفت که شاهنامه را به دربار سلطان محمود ببرد و در میانه کتاب بعضی فضائل او را نوشت تا صله‌ای به دست آورد اما با سعایت اطرافیان سلطان محمود غزنوی، سلطان به این اثر توجه نکرد.

پس او نه به دستور سلطان محمود، بلکه از روی علاقه خود شروع به منظوم کردن شاهنامه کرد. اما برای گذران امورات خود، این اثر را به دربار پادشاه برد اما مورد توجه قرار نگرفت و شاعر پرآوازه ایران در پایان عمر در تنگدستی و با فراق همسر و فرزند (سی‌وهفت‌ساله) از دست داده‌اش گذران زندگی کرد.