جزئیات فعالیت

      خیلی داستانِ عبرت‌آموزی بود، کاش ما آدما مهربون‌تر باشیم 😭
یاد یه تیکه از کتاب شب‌های روشن افتادم:
مدت زیادی است که راجع به همه این‌ها فکر کرده‌ام، ما چرا نمی‌توانیم همه با هم مثل برادر باشیم؟ چرا حتی بهترین آدم‌ها به نظر می‌رسد که عقب می‌کشند و چیزی را به عنوان راز از دیگران مخفی می‌کنند؟ چرا هرچیزی که توی دل‌شان هست به زبان نمی‌آورند؟ *چرا هرکسی سعی می‌کند خشن‌تر از آن‌چه که واقعاً هست نشان بدهد؟* انگار اگر احساسات‌شان را زود نشان بدهند، مثل این است که به آن‌ها توهین شده.