یادداشت‌های سید عباس میرسید (4)

            ترجمه‌ی داریوش آشوری، همان‌گونه که جلال توکلیان گفت اگه ماکیاولی فارسی می‌نوشت چیزی شبیه به همین می‌بود. کاملاً درست می‌گفت؛ اما ماکیاولی برای امروز نیست و چند قرن از او گذشته است. 
در کنار این، جذاب‌ترین بخش کتاب واکنش‌های مردم و جامعه در زمان‌های مختلف به این کتاب بود. و بعد از خواندنش مشتاق شدم که بدانم اگر ماکیاولی امروز زنده بود در مورد جمهوری اسلامی چگونه قلم ‌می‌زد.
          

            شاید مهم‌ترین راهکار درست شدن ایران باشه... 
و یه جمله‌ای داره که خیلی قشنگ بود و هایلایتش کردم:
امروز کتاب‌خوانی و علم‌آموزی نه‌تنها یک وظیفه‌ی ملی، که یک واجب دینی است.از همه بیشتر جوانان و نوجوانان باید احساس وظیفه کنند

حتماً حتماً حتماً بخونین ولو یه بار
          

            این کتاب نکات خیلی خوبی را دارد و بعضا نمی‌توانستم چند بار نخوانم؛اما دو تا مشکل رو لازم می‌دونم بگم. 
اول این شیوه‌ی ویراستاری که نتونستم تشخیص بدم دقیقا مقرراتش چیه هر چند خیلی هم پیگیری نکردم. 
دوم و مهم‌ترین مشکلات این کتاب‌ها اینه که سخنان رهبری را وقتی به هم می‌چسبونن، ممکنه معنایش تغییر پیدا کنه و حرفی که آقا می‌خواستن بزنن چیز دیگه‌ای بوده باشه.
در کل به همه پیشنهاد می‌کنم حداقل یه بار  در دوران *دبیرستان* بخونین. مخصوصا اگه دغدغه‌مند هستین برای اینکه چه بلایی داره سرمون میاد.