یادداشت‌های کوثر (9)

            نکته ی اخلاقی : قمار اعتیاد آور است.
آن طور که از گوگل خواندم مثل اینکه داستایوفسکی معتاد به قمار بوده و مقروض؛ و برای پرداخت قرض هایش مجبور شده کتابی در ۲۶ روز بنویسد(که البته دلیلی بر سطحی بودن کتاب نیست). به نظرم او سعی کرده در کتابش به خوانندگان بگوید قمار نکنید ، قمار اعتیاد آور است ، فرقی نمیکند چه سنی یا جنس یا ملیت یا پیشه ای داشته باشید وقتی پای میز گردونه ی شانس بنشینید دیگر خودتان نیستید ، حتی اگر عاشق هم باشید باز در فکر جبران کردن باخت ها هستید.
          

            در بعضی از نسخه ها این کتاب با عنوان عشق هرگز نمی‌میرد چاپ شده است من هم روی همین حساب ،فکر میکردم با یک داستان عاشقانه ی کلاسیک طرفم ولی من در این کتاب بیشتر  خشم و کینه( آن هم از نوع شتوریش ) و ترس و نفرت را دیدم . البته فکر میکنم مشکل کار از راوی کتاب بود . روای یک خانوم خدمتکار است که سالها برای یکسری آدم ها کار کرده و حالا دارد سرگذشت آنها را برای یکی دیگر تعریف میکند! 
در واقع داستان قضاوت های خانوم خدمتکار است  شاید اگر راوی یکی از شخصیت هایی بود که مستقیم با موضوع سروکار داشت بیشتر در آن عشق میدیدم .
          

            آدم ها گاهی خودشان را در شخصیت های داستان ها پیدا میکنند و همینطور که کتاب را ورق میزنند با خود میگویند اع! این که دقیقا منم !!!
من نیز خودم را در شخصیت اصلی داستان یافت کردم ، کسی که با خودش بود برای خودش بود که یهو (شایدم با برنامه ی قبلی ) سر راه کسی قرار گرفت یا کسی سر راهش قرار گرفت که قبلا کسی سر راهش قرار گرفته یا سر راه کسی قرار گرفته بود ، از آخر هم متوجه شد دیر سر راهها قرار گرفته پس  از سر تمام راه ها کنار رفت و تا آخر عمر خوشبخت شد. (:
          

            کتابی که  به زیبایی اثرات دروغ و خیانت رو به تصویر کشیده و زندگی هر کدام از کارکتر ها به نوعی با این دروغ و خیانت  در هم آمیخته میشود . یکی از عشق پسرش محروم میشود ، دیگری از عشق پسری که دوست میدارد و شخصیت اصلی عشق به مذهبش را از دست میدهد و سالها  روح و جسمش شکنجه میشود.در انتها کتاب با یک  پایان بندی باشکوه به اتمام می‌رسد