یادداشت سروش غلامی

                دن‌براون تو این کتاب هم از شخصیت همیشگی آثارش یعنی رابرت لنگدان استفاده کرده، قهرمان آمریکایی که تو اوضاع بحرانی وارد کارزار میشه و جلوی یه فاجعه رو می‌گیره. 
یک چهارم اول داستان درمورد مباحث فیزیک توضیح داده میشه و روند کندی داره و بعد از اون کمی شتاب می‌گیره. به نظر میرسه که نویسنده تحقیق مفصلی کرده و نتیجه رو کامل تو این داستان گنجونده ولی نیازی به این همه اطلاعات تخصصی نیست به نظر من.
 ایده‌ای هم که نویسنده تو این کتاب بهش می‌پردازه امکان همسو بودن علم و مذهبه. در آخر هم با یه غافلگیری بزرگ مخاطب رو غافلگیر می‌کنه. 
در مجموع راز داوینچی رو قوی‌تری از این کتاب دیدم.