یادداشت ریحانه مدنی

                از اونجایی که کتاب درمورد زندگی‌نامه روسوئه، فکر می‌کردم اگه بخونمش اصلا ازش خوشم نیاد؛ چون قبلا احساس می‌کردم زیاد با کتابای بیوگرافی ارتباط نمی‌گیرم. اما وقتی اول کتاب چراغ سبز‌ها و بعدش این کتاب رو خوندم، نظرم کلا نسبت به کتابای بیوگرافی عوض شد.😍
حتی من مطمئنم که تجربه آدم با خوندن کتابایی مثل همین اعترافات که متعلق به دست‌نوشته‌ها و طرز تفکر نویسنده‌ایه که تو رنسانس اروپا زندگی می‌کرده، بیشتر میشه و حتی می‌تونه خودش رو تو اون زمان و همپای شخصیت تصور کنه.
کی گفته کتابا نمی‌تونن حرف بزنن؟
من که به شخصه احساس می‌کردم تو ذهن ژان ژاک روسوئی هستم که تا الآن تو آرامگاه ابدیش خوابیده و داره به شخصیتش و کارایی که کرده اعتراف می‌کنه!
اگه شمام جای من بودین و با یه آدم مرده حرف می‌زدین، مو به تنتون سیخ نمیشد؟😱👍