یادداشت امیررضا

                ۶۰۰ صفحه با شروع و پایان بندی عالی
۶ بخش کتاب هم هر کدوم زیبایی های خودشون رو داشتن
کتاب پر از جزئیات و تک تک ثانیه ها و حرکت هارو کینگ بهش پرداخته ولی با اینحال اصلا خسته کننده نیست
به عنوان اولین اثری که از کینگ خوندم خیلی لذت بخش بود هر چند بعید میدونم آثار دیگش به این شکل باشه چون تو این کتاب اثری از ترس که تو آثار کینگ به وضوح دیده میشه نیست
شخصیت های داستان هم خوب بهشون پرداخته شد بدون هیچ اضافه گویی
نثر کتاب خیلی ساده و روون بود، ترجمه خانم قهرمانلو هم همینطور.
دو خط زمانی داره داستان
یکیش تو ۱۹۳۲ زمانی که پل زندان بان و دیگری ۶۴ سال بعد هنگامی که تو سالمندان و اونجا خاطراتش رو مینویسه از اون سال هایی که در زندان کار میکرده که اون خاطرات میشه خط اصلی مسیر سبز جایی که به خوبی میتونین حال و هوای بند e رو حس کنین و صندلی الکتریکی رو از نزدیک لمس.