یادداشت نفیس

        دنیا از آن آدم هاییه که بدون توجه به شرایط و غم ها و نقصان ها بی وقفه تلاش می کنند . یاد حدیثی با این مضمون افتادم که دنیا سرای غمه نه شادی . در نتیجه تا موقعی که زنگ پایان حیاتمون تو این دنیای فانی نرسیده ، باید بجنگیم . جین برای من مظهر همچین فردی بود .کسی که بی وقفه تلاش می کرد و ضمن درک زندگی ، روحش را هم  مستحکم می کرد . وقتی اولین بار با شخصیت هلن برنز مواجه شد ، از روح بزرگش به وجد آمد و به ضعف خودش پی برد ولی هر چه پیش میریم می بینیم جین خودش شبیه هلن میشه . پایبندی به اصول ، سرسختی ، موجز و رک و راست صحبت کردن خصوصیات جذابش بود .
 انگار برونته داره بهمون نشان میده که پاداش سختی و زجرهای دنیوی فقط در آخرت نیست بلکه ودیعه ای چون قدرت روح را بهمون میده . 
به نظرم برونته خیلی قشنگ تونسته خیر و شر و تسلیم شدن یا مقاومت کردن را نشان بده . مقابله ی آدم های سطحی و پوچ و آدم های غنی به خوبی در هدفش جای گرفته بود . در نهایت اینکه سعادت شاید چیزی نباشه که از دید دیگران هست ، مهم این هست که خودت سعادت را در چه چیزی ببینی البته حفظ اصولی که مشخص کردی هم مهمه .
خلاصه جین ایر را دوست داشتم و به نظرم خیلی قوی تر از اثر بلندی های بادگیر و باور پذیرتر بود و ارتباط بهتری باهاش گرفتم .
شخصیت سنت جان هم برایم آزار دهنده بود ، اجبار دیگران به طی کردن مسیری که از نظرمون درسته اذیت کننده بود .
قانون مسیحیت هم خیلی برایم عجیب بود ، شاید بشه دلیل وجود بعضی تبصره ها را در اسلام فهمید . البته که امروزه خیلی در جایگاه درستش  به کار برده نمیشه. 
خلاصه به نظرم اگر سراغ این کتاب برید لذت خواهید برد .