یادداشت آروشا دهقان

        شاهان ساسانی مشروعیت خودشون رو چطور نمایش می‌دادند؟ از چه راه‌های برای کسب مشروعیت بهره می‌بردند و چه القابی روی خودشون می‌گذاشتند؟
این کتاب پاسخی به این پرسش‌هاست و تاریخ ساسانی رو از زاویه‌ی تلاش شاهان و راهکارهاشون برای کسب مشروعیت بررسی کرده.
کتاب بسیار خوبیه اما اگر با جهانبینی ساسانی و نکات ابتدایی این سلسله آشنا نباشید ممکنه چندان جذبتون نکنه و سنگین باشه.
این پژوهش در واقع تز دکتری آقای مطلوب‌کاری بوده پس توقع نداشته باشید که جابه‌جا ارجاع نبینید.

دو امتیازی هم که کم شد یکی به دلیل فونتشه. انقدررررر ریزه که با خوندن کتاب رسما بخشی از بیناییتون رو از دست میدید.
دومی هم به این دلیل که فکر می‌کنم اونقدر که نویسنده (و خیلی از تاریخ‌پژوهان جدید) تلاش می‌کنن نشون بدن، بین شاه ساسانی و اشراف و موبدان تضاد وجود نداشته. اخلافات سیاسیِ معمول بوده اما دشمن؟ نه به نظرم.
البته واقعا نمی‌دونم برای دومی باید امتیاز کم کنم یا نه. شاید فقط تفاوت در نگاه به منابعه.