به‌عنوان "خوانده‌ام" ثبتش کردم؛ اما حقیقت این است که من این کتاب را نخواندم، نوشیدم. جرعه‌جرعه. و هر جرعه را ساعت‌ها مزه‌مزه کردم. در هر قطره‌اش غرق شدم و تا دستی بیرونم نکشید، بالا نیامدم. اگر این تشبیه به واقعیت بدل می‌شد و این کتاب به نوشیدنی، احتمالاً همان "باده‌ی ناب" بود.
زهره دهدشتی
1401/10/10
0