یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

                بعد از خوندن کاری از آگاتا کریستی و یک اثر هم از کانن دویل ، وقتش رسیده بود که یک اثر هم از ژرژ سیمنون بخونم و با کارآگاه مگره همراه بشم‌.
نمیدونم چرا داستان های پلیسی رو جزو ادبیات عامه پسند دسته بندی میکنن یا خوندنش رو خیلی توصیه نمیکنن و کسی که میخونه رو با دید بد بهش نگاه میکنن اما واقعا لذت حل معما و غافلگیری و رو دست خوردن و به چالش کشیده شدن ذهنی که توی ادبیات و ژانر پلیسی اتفاق میفته به نظر من هیچ جا پیدا نمیشه.
این هم یکی دیگه از داستان های کارآگاه مگره بود که اتفاقا جنایتی اتفاق نمیفته و برعکس تمام کتاب های ژانر پلیسی که یا قتلی اتفاق میفته که قاتل مشخص نیست یا سرقتی رخ میده ، اینجا یه خودکشی اتفق میفته و خود کارآگاه هم شاهد خودکشیه و یعنی جنایتی رخ نداده اما ....
در کل کار خوبی بود و راحت میشه در یک الی ۲ نشست خوند و یه عصر یا شبی رو گذروند باهاش.