یادداشت راضیه محمدی

                جلد چهارم آبنبات‌ها را تا 80 درصد دوست نداشتم. 
محسن بزرگ شده و دانشجو و به طبع شوخی‌هایش هم بزرگ. ولی واقعا لازم بود این حجم از شوخی‌های +18 وارد داستان بشود؟ 
تا آخر کتاب شوخی‌ها چیزهایی که مثلا نباید می‌دید و دیده بود را می‌گفت. هر چقدر 3 جلد قبلی را پیشنهاد می‌کنم این یکی را اصلا.
20 درصد دیگرش که باعث شد دوست داشته باشم، چون داستان لو میرود فقط میتوانم بگویم انقدر ملموس نوشته بود که با خواندن اولین اتفاق دقایقی به سقف نگاه کردم تا اشکم سرازیر نشود و با دومین اتفاق که با فاصله‌ی کمی از اولی افتاد کتاب را بستم. تا کتاب با اشک‌هایم خیس نشود. بسیار عالی و ملموس وصف شده بود
در ضمن با آخر کتاب من هم مثل خود محسن یخ کردم.