یادداشت میم صالحی فر

        خیلی وقت پیش خواندمش و برایش چیزی ننوشتم.
ایده‌ی داستان مثل دیکر ایده‌های نیل شوسترمن، جذاب و قابل باور و شدنی است.
در شهری، آب آشامیدنی  نایاب می‌شود و تا چندین و چند روز این وضعیت باقی می‌ماند.
هرکسی تلاش می‌کند از هر راهی خودش و خانواده اش را از بی آبی نجات دهد.
بروز برخی رفتارهای خودخواهانه از این بشر دوپا، در بعضی موارد رقت انگیز و دردناک است.
و البته بسیار خواندنی و تامل برانگیز است.
به علت نکاتی که دارد، کتاب تمیزی نیست و شاید مناسب +۱۸ باشد.