یادداشت

        داستان از هر جهت فوق‌العاده بود.
نثر قوی و روان، دیالوگ‌های موجز و در عین حال پر مغز، فضاسازی خاص اما ملموس و شخصیت‌های باورپذیر.
اما جدای همه‌ی این‌ها موضوع و درونمایه داستان برام به شدت جذاب بود. موضوعی جسورانه در باب یکی از رسوم قدیمی غلط. و چقدر گلستان خوب تونسته بود برای پرداختن بهش از تمثیل استفاده کنه. از اسم اثر بگیرید تا روایت اصلی.
مطمئنن یکی از بهترین آثار ادبیات داستانی ایران که تا به حال خوندم‌.
این رو هم اضافه کنم که نسخه‌ی نشر روزن نسخه‌ی بدون سانسور هست و اگر داستان رو از این نشر بخونید می‌فهمید اگر تیغ سانسور به جان این داستان بیفته چه زخم‌های جبران‌ناپذیری می‌تونه بهش بزنه. اتفاقی که قبل از چاپ نسخه‌ی کامل اثر توسط گلستان افتاده و در الحاقات اولیه‌ی کتاب گلستان به درستی در باب این سانسورها حرف می‌زنه و بهشون اعتراض می‌کنه.
در آخر باید عرض کنم: لعنت بر سانسور و سانسور کننده.