یادداشت پانته‌آ صابری

        احتمالا تاثیرگذارترین کتابی که تا امروز خونده‌م این کتاب بود. ۴ فصل آخر کتاب رو اشک ریختم هرچند که تا اونجا هم ریز ریز اشکم درمیومد.
 دو فصل آخر کتاب رو غزاله، دختر حمیدرضا صدر نوشته بود و چه عشق پدر و دختری زیبایی بینشون بود. چه زندگی پرمعنایی داشتید آقای صدر، چطور تا آخر این قلب بزرگ رو داشتید. خوش به حال آدم‌هایی که با شما معاشرت داشتند.
 از کتاب‌هایی که مطمئنم دوباره و چندباره می‌خونم.