یادداشت سید رمضان حسینی

        حرف‌های مهمی بودن.
منتها کتاب صرفا سخنرانی رئیس سیاتل (بزرگ یک قبیلهٔ سرخپوست) خطاب به سفیدپوست‌هایی بود که می‌خواستن زمین‌هاشون رو بخرن. که سخرانی خوبی بود. تصاویر هم خوب بود. حرف‌ها هم قابل تامل بودن.
منتها آیا واقعا جذابیتی برای کودکانی که کتاب براشون چاپ شده داره؟ نمی‌دونم. خصوصا که ترجمه‌ش سعی می‌کرده لحن رو بی‌خودی حماسی کنه و چنگی به دل نمی‌زد.