یادداشت نورالله قلی زاده

        یه چیزی بین ما جا افتاده و به نظرم بعضی وقتا برداشت بد از این جمله ی معروف میشه
اینکه میگیم اسلام باعث شد ارج و قرب و مقام زن بالا بره.
این حرف درسته ولی ما فکر می کنیم زن ها هیچ استعداد و ویژگی خوبی نداشتند و اسلام این ویژگی ها و ظرفیت ها رو در اونها ایجاد کرده. خیر!
اصلش اینه که اسلام با پرورش استعدادهای خانم ها و شناساندن اونها به وسیله ی مصداق های متعدد از صدر اسلام تا الآن، به انسان ها نشون داد که زن ها چه ظرفیت های بالایی دارند و حتی خیلی از اوقات از مردان خیلی خیلی بیشتر اوج می گیرن.

یکی از مصداق های بارز این زن های قهرمان و والا مقام، شهید زینب کمایی هست.
دختر نوجوانی که در ۱۴ سالگی به دست منافقین و با چادر خاکی خودش خفه شد و به مقام بزرگ شهادت رسید.
چیزهایی که از این شهید عزیز خواندم خیلی روی من تاثیر گذاشت.
چطور یک دختربچه ی یازده،دوازده ساله اینقدر می‌تونه بزرگ باشه؟!
خوندن کتاب های شهید مطهری و دکتر شریعتی در سن کم،
 کلاس های اخلاق، عقیدتی،سیاسی، قرآن و...
فهم عمیق از آیات قرآن و نهج‌البلاغه و ادعیه و...
جملات نابی که گویا به دست یک زاهد سالخورده نوشته شده
به کار بردن اشعار عارفانه در یادداشت ها و نامه و وصیت نامه و...
خواندن نماز شب ،غفیله، نافله ها و نمازهای دیگه به صورت منظم
روزه گرفتن در دو روز هفته برای خودسازی
لباس های ساده پوشیدن، غذاهای ساده و کم خوردن و...
دغدغه مند بودن برای انقلاب و کارهای فرهنگی عمیق در سطح شهر، ارتباط با مساجد، مراکز فرهنگی و رابطه ی نزدیک با امام جمعه ی شهر و از همه مهم تر داشتن یک دفترچه ی محاسبه ی نفس به صورت روزانه.
آدم واقعاً حسرت می خوره. خیلی از خودم خجالت کشیدم. هی...
خصوصاً این جمله که آخرها روی دفترهای خودش می نوشت اشک آدم رو در میاره:
خانه خود را ساختم.اینجا جای من نیست. باید بروم،باید بروم...