یادداشت zexpir

        خوندن این کتاب احساس طراوت و تازگی خاصی داشت،اینکه یک تازه مسلمان انقدر به فلسفه ی عبادات هاش فکر میکن منو یاد اون روزایی‌انداخت که هنوز چیزی تبدیل به عادت نشده بود اون روزا که دعای عهد شیرین بود اون روزا که قرآن رو با معنی میخوندیم اون روزا که با دعای سحر ماه رمضون عشق میکردیم اون روزا که تلاش میکردیم نمازامونو اول وقت و به جماعت بخونیم اون روزا که هیچ روضه خونگی رو از دست نمی دادیم...
موقع خوندن چنین کتاباهایی غبطه میخورم به اون اولین هایی که داشتن به احساس شیرینشون
کاش میشد اون احساس تازگی و طروات رو تافت میزدیم تا تکون نخوره و در مرضی به نام عادت گرفتار نشه