یادداشت کردستانی

                بعد خواندنش تا مدت ها خودم نبودم. اما از خواندنش اصلا پشیمان نیستم و برای من رفت جزء خوب ها.
وقتی اسم کتاب خاطرات اسرای  جنگ می‌آید، من خیلی دست به عصا پیش می‌روم. چون اصلا دل خواندنشان را ندارم و روحیه‌ام را خراب می‌کند.
اما چیزی که درباره‌ی این کتاب واقعا برای من متفاوت شد، شخصیت اصلی کتاب بود که در کنار تمام سختی ها و شرایط وحشت‌ناک اردوگاه ها به هیچ وجه آدم منفعلی نبود. هرچند کم اما یک جوری تلافی می‌کرد و دل آدم را خنک می‌کرد.  خیلی شجاع بود و واقعا جَنم داشت.