یادداشت مهدی جمشیدیان

        داستان با روایت مرگ کاراکتر اصلی شروع شده و بعد به تدریج به پردازش شخصیتش از کودکی تا زمان شروع داستان می پردازد. کودکی که از بدو تولد درد را حس نمی کند و به تبعش دچار سرگذشتی عجیب می شود. قصه قوی، پرداخت عالی و شخصیت پردازی مناسب، داستان را بسیار خواندنی و جذاب کرده و تکنیک بکار رفته، کاملا در خدمت داستان است.