تعداد ستاره هایی که دادم به شیوه نگارش کتاب است نه محتوای آن که هزار ستاره هم برایش کم است.

۲۱۲ صفحه خواندم تا در جمله آخر کتاب فهمیدم چرا اسم کتاب شده: "مگر چشم تو دریاست"

کتاب درباره‌ی خانواده جنیدی است. خانواده‌ای که در آن ۳ شهید داشته و یک جانباز شهید. پدر خانواده آیت‌الله جنیدی امام جمعه رودسر است و کتاب از زبان مادر خانواده روایت می‌شود. 
اتفاقات و مصائب این خانواده آنقدر زیاد است که حتی نثر بد کتاب و شلختگی نویسنده در نوشتن صحبت‌ها، مانع از ادامه دادن کتاب نمی‌شود. اتفاقات زیاد و جذاب و گیراست. شاید اگر کتاب با جزئیات و شرح و بسط کافی نوشته شده بود بیش از ۷۰۰ صفحه می‌شد. 

اما پیشنهاد می‌کنم حتما بخوانید چون خانواده جنیدی که به گفته رهبری پدرشان از اولیاء‌الله هستند و به گفته آیت‌الله بهجت مستجاب الدعوه اند، را نمی‌شود نشناخت. خوشحالم که روز‌های روزه‌داری و شبهای قدرم گره خورد به خواندن این کتاب و شناختن این خانواده بزرگوار.

ای کاش اگر کسی راهی برای دیدار با این مادر بزرگوار و عروسان عزیزشان دارد، بگوید تا با جمعی از دوستان خدمتشان عرض ارادت و تشکری داشته باشیم.