یادداشت زینب صالحی

                با اینکه چند سال از خوندن این کتاب میگذره ولی هنوز هم انگار با خاطره هاش، سفر میکنم و هیچ وقت فراموش نمیکنم. با این کتاب یک بار دیگه شیعه شدم و به شیعه بودنم واقعا افتخار کردم. کتاب نثر روانی داشت و هر سفری برای خودش داستان بلند بود و همه خاطره ها یه رمان کامل رو تشکیل میداد. گرچه بهتره قبل از خوندن این کتاب، کتاب آن گاه هدایت شدم خونده بشه.