یادداشت maryam torabi

        بعضی از آدما در دنیای واقعی جرئت انجام دادن جنایت رو ندارن چون میدونن دستگیر میشن لذا رو میارن به کتاب نوشتن از نظر من در مورد مک فادن هم همین مطلب صدق میکنه که ترسی از جنایی نوشتن نداره (مخصوصا آخر کتاب که نشون میداد میلی هیچ عذاب وجدانی نداره که با اینکه آزاد شده و بقیه فکر میکنن بی گناهه اما دستش به خون آلوده است.)
این داستان برخلاف کتاب قبلی یه کم شیب آهسته‌تری رو در سوپرایز کردن مخاطب داشت ولی با اینحال کشش خوندنش به مراتب مثل کتاب قبلی بود.
با اینحال دوستش داشتم اما منطقی نبود که چطوری ممکنه دو نفر اینقدر بهم شبیه باشن (برادر ناتنی هم که نبودن) یکم زیادی هندیش کرد که بتونه اون پازل رو درست پیش بره.