یادداشت سمیه شاکریان

        شخصیت نوجوان داستان بسیار دور از زندگیهای ایرانیست. شما در این داستان با دغدغه یک نوجوان ۱۵ ساله آشنا نمیشوید بلکه با شخصیتی ۱۸ ساله، بلکه بیست و چند ساله درگیرید. عاقله نوجوانی که به ادعای نویسنده ۱۵ ساله است و دغدغه اش دوستی و ارتباط با دختری است و به این بهانه به دایی اش در ارتباط با دختری کمک می کند و نگران پیرمردی نوه از دست داده است و حرف سیاسی می زند. از فضای مجازی به دور است و همه چیز را در روزنامه ها میخواند. توی خیابان از او ساعت می پرسند و ....
ماجرا یک کلاف در هم گم است. شما با دایره المعارف موسیقیها روبرویید هی برایتان از قطعات موسیقی و اسبابش حرف زده نیشود. از کافه و حتی آیس تی توی یخچال دایی شخصیت. شکست راه غلط گذشته توسط نوجوان در بستر ارتباط با دختری رقم میخورد. و بعضی از گره ها نامشخص باقی می مانند.
گم شدن میکاییل؟ سرنوشت کامی؟ 
موتور سوار کلاه قرمز...
جامعه پر خطر و ....