یادداشت مجید اسطیری
1402/12/17
شاید پانزده سال پیش بود
تمام شعرهای این مجموعه را تایپ کردم و میخواستم بگذارم توی وبلاگم
فکر میکردم همه باید این شعرهای خوب را بخوانند
ديباج اصفر *
پيشاني ات
از ميان ديوار مي درخشد
ديباج !
منصور
از جنوب غربي تاريخ
با بولدوزر
به مصاف صداي صاف تو آمد
وقتي جوانان بني هاشم
از شرق ميهنم
در صورهاي سپيده
سرخ دميدند
*
منصور با دست هاي منفور
از هزار سوي زمين
ياري مي شود
اما درهاي آسمان
تنها به روي پيشاني تو باز است
ديباج !
به تماشاي صدايت
زنجيريان بصره و بغداد
قامت برافراشته اند
ديباج !
و طواف گلويت را
از اقصي نقاط تازيانه و زنجير
حلقوم هاي خسته
قصد زمزمه دارند ...
*
صدايت از ميان ديوار
مي درخشد
و پيشاني بلندت
بر فرق منصور
آوار مي شود
جوانان بني هاشم
گرد غربت از حنجره
مي تكانند
و در صورهاي سپيده
سرخ مي دمند
درهاي آسمان
تنها به روي پيشاني تو باز است
ديباج احمر !
* ديباج اصفر : محمدبن ابراهيم بن حسن بن حسن بن علي بن ابي طالب ( ع ) . مادرش كنيزي بود به نام « عاليه » و محمدبن ابراهيم را به خاطر زيبايي و حسني كه داشت « ديباج اصفر » ( ديباي زرد ) مي ناميدند .
محمدبن عبدالله عتكي از محمدبن حسن روايت كرده كه گفت : چون فرزندان حسن را به نزد ابوجعفر منصور بردند ، نگاهش به محمدبن ابراهيم افتاد . بدو گفت : « ديباج اصفر تو هستي ؟ » گفت : « آري » منصور گفت : « به خدا سوگند به وضعي تو را بكشم كه هيچ يك از خاندانت را آنچنان نكشته باشم . » سپس دستور داد جرزي را شكافتند و محمد را زنده زنده در وسط آن گذاشت . سپس آن را مرمت كردند ...
و نيز از زبيربن بكار روايت كرده كه مردم دسته دسته به تماشاي محمدبن ابراهيم مي آمدند تا زيبايي او را بنگرند .
مقاتل الطالبين _ تاليف اوالفرج اصفهاني _ ترجمه ي سيدهاشم رسولي محلاتي ص 193
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.