من این کتاب را نه چندان عاشقانه دیدم و نه چندان سیاسی، آن طور که بقیه می‌گویند! "شوخی" برای من حکایت رشد انسان بود و درسی که من از خواندن آن برای خود تعبیر کردم، این بود که بزرگ ترین دشمن هر انسان به راستی خود اوست. نه آن گونه که لودویک گمان می کرد، زمانکی در کار باشد!
