یادداشت مجتبی شاهسون

                کتاب سینما: کنش اجتماعی، نوشته گریم ترنر، به بررسی سینما به عنوان یک مقوله فرهنگی می‌پردازد. گریم ترنر سینما را یک صنعت هنری صرف نمی‌داند، به نظر او سینما یک صنعت سیاسی، هنری، اجتماعی است که از مفاهیم غالب در جامعه و فرهنگ استفاده کرده و بر آن‌ها تاثیر نیز می‌گذارد. 
ترنر هدف خود را با نگاهی به چگونگی آغاز سینما ، پی می‌گیرد. در سال 1896 برادران لومیر برای نخستین بار مردم را به دیدن فیلم دعوت می‌کنند اما مسئله مهم این است که برادران لومیر گمان می‌کنند اختراع متحرک آنان به دنیای علم کمک خواهد کرد. با این حال، اختراع برادران لومیر به صنعت تفریح و سرگرمی تعلق می‌گیرد و در همین مسیر نیز باقی می‌ماند. نویسنده پس از نگاهی به اختراع نخستین فیلم‌ها و آغاز سینما، به تاریخ این صنعت نیز می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چطور سرمایه‌داری سینما را برای کسب سود، در اختیار می‌گیرد. این روند همچنان ادامه پیدا می‌کند و سینما تا حد زیادی تحت تاثیر منافع سیاسی و اقتصادی باقی می‌ماند. به گفته ترنر، این منافع سیاسی هستند که مشخص می‌کنند چه فیلم‌های ساخته شوند و چه فیلم‌هایی بیشتر دیده شوند.
پس از بررسی مراحل مختلفی که سینما طی کرده است مانند گذر از فیلم‌های صامت به فیلم‌های دارای دیالوگ و گذر از فیلم‌های سیاه و سفید به فیلم‌های رنگی که هرکدام از این تحولات را نیز ناشی از فرهنگ و در بطن جامعه می‌پندارد، به بررسی تاثیر مفاهیم فرهنگی بر سینما و تاثیر سینما بر آن می‌پردازد. بطور مثال، او فیلم‌های عامه پسند را از حیث فرهنگی بسیار مهم می‌پندارد و اشاره می‌کند که سینمای عامه پسند بیش از آنکه خود حاوی معنا باشند، خلق کننده‌ی معنا ها هستند. به همین دلیل است که این فیلم‌ها عمدتا به ساخت و اکران یک فیلم بسنده نمی‌کنند و شامل مجموعه‌ای از کالاها می‌شوند که در کنار فیلم به فروش می‌رسند و معناهایی را می‌سازند. ترنر، سینما را در بطن تئوری‌های فرهنگی مختلف بررسی می‌کند.