یادداشت حبیب

        آقای حدادپور دارند به سمت مستند نویسی میروند و به نظرم کتاب هاشون از قالب رمان داره خارج میشه و یک ناملموسی خاصی توی این کتابشون هست .
من که اکثر کتاب هاشون رو خوندم و همیشه توی کانالشون عضو بودم احساس میکنم میخوان نشون بدن که خودشون یک نیروی امنیتی هستن و همه ی کتاباشون تقریبا از نگاه شخصی و به عنوان مستند دارند منتشر میکنن که کار بدی نیست ولی نشون میده رمان صرف نیست .
از طرف دیگه حجم زیاد کتابهایی که دارند منتشر میکنند نشون میده زیاد روی داستان ها کار نمیکنند و به نحوی کمیت کار و معروفیت رو به کیفیت داستان هاشون ترجیح دادند.
داستان پسر نوح هم شامل این قضیه است و به وضوح رد پای اینکه بنده آگاه و مطلع نسبت به این موضوع هستم توش دیده میشه و زیبا کردن داستان با تعاریف و بسط های گوناگون شخصیت ها و داستان را فدای حضور آگاه بودن خودشون داخل داستان کردند .
این داستان در مورد نفوذ و حواشی موجود در بعضی هیئات و دفاتر مراجع است . که به نظرم برای اکثر ما مشخصه که یکی دو دفتر مراجع این مشکل رو دارند ولی در این داستان بزرگتر از حد معمول نشون داده شده.