یادداشت الهه صمدی

                حالا که این کتابو خوندم واقعا دوست دارم میتونستم یه روز برم پیشه متیو پری بغلش کنم با هم چایی میخوریم همون جایی ک رو به رو اقیانوس نشسته بهش بگم من با تک به تک سلول های وجودم بهت افتخار میکنم که این همه راه اومدی این همه درد کشیدی ولی تهش رسیدی به آرامش ولی تهش تونستی به کمال انسانیت دست پیدا کنی هزار بار شکست خوردی ولی تسلیم نشدی باید یاد گرفت از یکی از بزرگ ترین بازیگر های هالیوود که غم وجود داره هیچ وقت از بین بردنی نیست همیشه هست فقط باید نشست باهاش چایی خورد‌.
شاید بقیه آدما اندازه ی تو درد نکشیده باشن ولی بقیه آدما به چیزایی که تو رسیدی نرسیدن صدای خدا رو نشنیدن 
به قول شمس و از میان این شکستگی ها نور بیرون میزند