یادداشت عادله شیرآبادی

                آن قدر جذاب بود که یک نفس خواندمش و باز هم دوس دارم بخوانمش حیف که کتاب های نخوانده زیادند و عذاب وجدان تکراری خواندن وقتی کتابها تلنبار شدند اجازه نمی دهد.چقدر همه چیزش خوب بود این کتاب.چقدر دوس داشتم باز هم از این مدل کتاب ها بود تا بخوانم.با خیلی از حس ها موقعیت ها و دریافت های نویسنده به شدت همزادپنداری کردم و بعضی جمله ها انگار از دهان خودم بیرون می آمدند.