یادداشت لیلیان

        ایده رئالیسمش کنجکاو برانگیز بود 
قلم نویسنده هم روان بود و من تونستم تو یه روز تمومش کنم 
ولی راستش اینقدری که داستانش میگفت غمگین نبود 
البته شاید هم بود ولی اصلا نتونستم با شخصیت ها ارتباط برقرار کنم و به نظرم رابطه بین سم و جولی تا حد زیادی آبکی به نظر میومد 
این کتاب مثلا غمگین هست ولی من حتی یک قطره اشک هم در طول خواندن این کتاب نریختم 
امیدوارم کارهای دیگه‌ی داستین تائو بهتر از این اثرش باشه