یادداشت :) Raziyeh

        بین کتابای محل کارم، موآ کتابی بود که دوسال مهمونمون بوده.
برای یه کتاب فروشی کوچیک تو یه شهر کوچیک زمان طولانی‌ایه..
این دوست عزیزمون انقدر پشت ویترین مونده بود که رنگش رفنه بود و منم از سر دلسوزی نگاهی بهش انداختم
تو همون صفحه های اول متن ساده و بی شیله پیله نویسنده با عکس های قشنگ و صمیمیش منو جذب کرد
اولین تجربه ام از سفرنامه‌ خوندن بود و به جرات میتونم بگم یه تجربه فراموش نشدنی
هم خندیدم، هم غصه خوردم . تجربه های باحال نویسنده برام جذاب و گاهی حتی خنده دار بود و روایتش از تاریخ ویتنام پر از طعم تلخ و زننده جنگ...
خیلی کتاب خوش خوان و شیرینی بود و مطمئنم تا مدتها طعمش زیر زبونم میمونه. شاید زین پس بیشتر سفرنامه بخونم...