یادداشت مبارکه اکبرنیا

        بسم الله....
همیشه لا به لای کتاب‌هایم، یک سفرنامه باید بخوانم. آن هم از منصور ضابطیان! نگاهش و قلمش را دوست دارم. سلیقه‌ است دیگر! سفرنامه برایم مثل زنگ تفریح است. انگار که کتاب نیست بلکه خودِ تجربه است!
"دو دستی" برایم یک چیز دیگر بود. از چهار پنج کتاب دیگری که از ایشان خوانده بودم، جامع‌تر و همه‌جانبه‌تر بود! البته باید کنجکاوی خودم را هم به ژاپن نادیده نگیرم. به قول نویسنده‌ی کتاب علاقه و کنجکاوی اکثر ما ایرانی‌ها!
اما بعد از خواندن این کتاب و شاخ درآوردن از خیلی چیزها همچنان و بیشتر از قبل عاشق ایرانم😅🇮🇷