یادداشت نرجس رخشانی

        تا به حال کتابی از جلال نخوانده بودم. 
آشنایی ام با او برمی گشت به تاریخ ادبیات دبیرستان و عکس او با کلاه معروفش.
روزی که مدیر مدرسه را شروع کردم به خواندن، همواره منتظر این بودم که نقطه ی اوجی در داستان ببینم اما هرچه جلوتر رفتم به شیوه ی نویسندگی او بیشتر مسلط شدم.
به نظرم توصیفات دقیق، واژگان متعدد و روایت، اصلی ترین ویژگی کتاب جلال است. اینکه برخلاف ادبیات کلاسیک، گره های متن خیلی کوتاه و گذران بود کمی اذیتم میکرد اما این چیزی از اهمیت سبک او کم نمیکند.
نگاه جامع شناسانه ای که جلال به روزگارش داشته است قابل تحسین است. هنگام خواندن کتاب با برخی از قسمت ها همزاد پنداری میکردم و با خود میگفتم چه عجیب که این مشکل هنوز هم وجود دارد. اما خدا را شکر که شیوه ی تنبیه در زمان ما به آن گونه نبود و درس خواندن برایمان آن همه مشقت نداشت.
خواندن کتاب را توصیه میکنم امیدوارم که لذت ببرید🌿