یادداشت سید هادی میرمهدی

        وقتی قرار شد از شاهکار حرف بزنیم 
یعنی اثری که توانسته مخاطب را مجاب کند آن نوشته توانسته
جلب رضایت مخاطب کند
محمود دولت آبادی توانست این کار را در ادبیات فارسی قرن ۱۴ شمسی به نام خود ثبت کند.
شاهکار اما از چه جهت؟
گاهی حرف ما در محتواست ، اما ایران، ایران متعصب، ایرانی غیور، ایرانی روستایی 
با تصویری که نویسنده از آن دوران ترسیم‌کرده می‌شود گفت فاصله دارد.
اما باید گفت
می‌ایستیم‌ و به افتخار و احترام این نویسنده و خلق این اثر  دست میزنیم.
تاریخ، جامعه شناسی، مردم شناسی و همچنین شناخت قدرت‌ها و عملکرد قدرت طلبها و توصیف ذات افراد از مطالب قشنگ اثر بود.
کشمکش‌ها، پی‌رنگ قوی، "نگو نشان بده" ، تحلیل اوضاع در بستر قلم‌فرسایی ادبی ساختار داستانی 
وقتی در این اثر جستجو می‌شود 
در مجموع این بررسی ها باید گفت
"کلیدر، یک شاهکار ادبی فارسی است" 
مدتها از اتمام مطالعه کتاب می‌گذرد اما من هنوز در خودم نمیبینم‌که بتوانم از این اثر حرفی بزنم 
اما ادب اینچنین اقتضا می‌کند که وظیفه خودم را بعد از مطالعه این کتاب انجام بدهم.
باز باید بگویم که نقد مهم‌بر این اثر ، ترسیم جامعه‌ای غیر ایمانی است از ایرانی که در آن ایمان موج می‌زند.
خاطرم را مکدر نمود ، اگر این اثر بخاطر فضای امروز جامعه با توجه به تبلیغات خارجی علیه دین و عملکرد بسیاری از مسئولین از خدا بی‌خبر بود شاید به هزار و یک دلیل می‌توانستیم توجیه‌گر این بی انصافی دولت آبادی باشیم. همچنین اگر در کلیدر توجه به قشر خاصی از جامعه بود می‌پذیرفتیم 
اما کلیدر بیانگر یک ایران‌کوچک بود که همه افراد و اقوام را در بر داشت. 
همین باعث می‌شود تا بگویم
کلیدر را بخوانید ، حتما هم بخوانید
از مطالعه دیگر آثار غافل شدید مهم نیست تا اینکه کلیدر را به اتمام برسانید
از جناب آقای دکتر بابک رستگار دوست عزیزم و همچنین سرکار خانم بانی بابت راه اندازی گروه همخوانی "کلیدر" کمال تشکر را دارم
من کلیدر را به گروهی از حرفه‌ای خوانان خواندم.