دیوانگی های این نویسنده همیشه خیلی جذاب بوده برام.
اینکه موقعیت های دور افتاده و ناملموس رو چنین به تصویر می‌کشه که از واقعیت ها نزدیک تر میشن خیلی دوست دارم.
شماره سه که دهن نداشت هنوز بعد از چند سال در ذهن من نقاشی می‌کشه و جهان تاریکش رو به روم نقش می‌بنده.
