یادداشت امیرحسین

                این کتاب در دوره بازداشت نوشین، سال ۱۳۲۷ نوشته شد.
به‌عنوان اولین کتاب نظری درخصوص تئاتر به زبان فارسی، نوشین به‌طور پراکنده به چیستی تئاتر، مفاهیم بنیادین آن و پیگیری آن در فرهنگ ایرانی پرداخته، اما بنای کتاب بر چیستی و وظیفه بازیگر و کارگردان و پرورش توانایی آنهاست.
فصل اول علاوه‌بر برخی مفاهیم بنیادین، بیان استعداد به‌عنوان شرط اصلی بازیگری، به لحن و بیان می‌پردازد. تمارینی نیز در این باب مطرح شده.
فصل دوم به ژست و جنبش (همان حرکت یا act) و تمارینی برای فراگیری کلیات بازی بر سن می‌پردازد. 
فصل سوم به وظایف کاگردان از مرحله اول _انتخاب نمایش‌نامه_ تا شب‌های اجرا می‌پردازد.
به‌نظرم در آستانه‌ی حرم صحنه‌ی اجرا، کتابی خواندنی، پس از آن ممکن است شامل بدهیات باشد. که باز هم تکرارش خالی از لطف نیست.