یادداشت سارا شهرابی فراهانی

                بیشتر داستانهای این کتاب رو در کتاب مجموعه داستانهای چخوف از انتشارات نگاه خونده بودم.
اما همون چند داستانی هم که جدید بود، خیلی عالی بود.
قلم آنتوان چخوف طوری که همه چیز رو جلوی چشمت مثل فیلم تصور میکنی. شخصیت پردازی های عمیقی داره. که حتی با وجود اینکه یه سری از داستانهای کتاب تکراری بود من از خوندن دوباره اش همچنان لذت می بردم. و فهمیدم این شخصیت ها جایی تو ناخودآگاهم هنوز زنده بودن. آنتوان چخوف رو به خاطر دقت اش به جزئیات رفتار ها انسان ها و طبیعت تحسین می کنم.
و بنظرم نگاهش به زندگی یه نگاه واقع گرایانه است. 
سبک چخوف بیشتر به صورت پایان باز البته من خیلی این پایان بازش رو دوست دارم. شاید به این دلیل که همیشه همه ی اتفاقات زندگی به نتیجه نمیرسه و گاهی باید بقیه ی داستان رو به ذهن خواننده سپرد. چون گفتنش چندان اهمیتی نداره.
و یه چیز دیگه که نثر چخوف رو برای من خاص میکنه.
اینکه در یه داستان کوتاه چند صفحه ای یا داستان بلند تموم چیزی که از یه داستان انتظار داری رو برات فراهم میکنه بدون اینکه اضافه گویی داشته باشه.
داستان های چخوف بسیار تاثیر گذاره. من وقتی داستان تموم میشه همچنان با اون داستان و تاثیراتش زندگی میکنم.
و بنظرم این بهترین چیزی که میشه از یه نویسنده انتظار داشت.
داستان های سرگذشت ملال انگیز 
سبکسر 
برام از بقیه ی داستانها خاص تر بودن.